30 mar 2013

PATRIK SCHUMACHER, VIVIANE HUELSMEIER - DWA SPOJRZENIA NA PARAMETRYZM

Patrik Schumacher 'Parametryzm jako styl - manifest parametryzmu'

Parametryzm to nowy wielki styl po modernizmie. Postmodernizm i dekonstruktywizm były tylko przejściowymi etapami poprzedzającymi tę nową, wielką falę badań i innowacji.
Podstawowe kwestie, którymi powinna zajmować się architektura i urbanistyka można sprowadzić do sloganu: organizowanie i artykułowanie wzrastającej złożoności post-fordystycznego społeczeństwa. Zadanie polega na opracowaniu architektonicznego i urbanistycznego repertuaru, który zdolny jest wytworzyć złożone, policentryczne pola urbanistyczno-architektoniczne, które są wielowarstwowe i zróżnicowane.
Style to programy badań projektowych. [...] Program/styl tworzony jest na podstawie pewnej metodologii. [...] Heurystyka negatywna: unikanie znajomych typologii, unikanie obiektów platońskich, unikanie standardowej parcelacji, unikanie powtarzalności, unikanie linii prostych, unikanie kątów prostych, unikanie narożników,..., i co najważniejsze: unikanie dodawania i odejmowania bez opracowania wewnętrznych podziałów. Heurystyka pozytywna: artykulacja wewnętrzna, hybrydyzacja, morfowanie, deterytorializacja, deformacja, iteracja, używanie splinów, nurbsów, komponentów generatywnych, skryptów zamiast modeli.

_______________________________________

Viviane Huelsmeier - 'Parametryzm' (odpowiedź)

I po co to wszystko? Pominę przyjemność odnoszenia się do impertynenckiego manifestu Patrika Schumachera w jakimkolwiek stopniu, ale chciałabym odnieść się do 'parametryzmu' w sposób bardziej ogólny.
Parametryzm wydaje się być narzędziem służącym do rozwiązywania skomplikowanych problemów i adaptowania architektury do złożonych okoliczności w jakich przyszło jej funkcjonować - ale wydaje mi się że jest to skomplikowane narzędzie, które generuje skomplikowane problemy i zajmuje się głównie ich rozwiązywaniem (odpowiadaniem na problemy, które samo stworzyło). Nie ma tu zasady, nie ma prototypu czy ur-formy, jak nazwałby to Semper - są tylko modyfikacje. Desperackie próby odpowiadania na uwarunkowania środowiska sprawiają, że architektura parametryczna jest tylko organicznie uformowanym, ale wciąż nieorganicznym ciałem obcym.









tłum. Łukasz Stępnik

źródło: http://betonbabe.tumblr.com/post/4145487838/on-parametricism-a-brief-tirade-of-hate-by
pełny tekst manifestu Schumachera:  http://www.patrikschumacher.com/Texts/Parametricism%20as%20Style.htm


3 komentarze:

  1. ładnie ładnie w końcu coś "nowoczesnego"

    OdpowiedzUsuń
  2. projektowanie parametryczne moze sluzyc jako narzedzie wspomagajace -do szybszej optymalizacji pewnych problemow ilosciowych ale "poki co" dopoki nie ma prawdziwej sztucznej inteligencji nie jest w stanie zastapic czlowieka projektanta ,architekta. Podobnie w medycynie mozemy sobie wyobrazic tzw. systemy eskpertowe ktore automatycznie diagnozuja ale nic nie zastapi lekarza. Tlumaczenie maszynowe jest coraz lepsze (patrz google translator) ale ("poki co i w najblizszej pszyszlosci raczej tez nie) nic nie zastapi tlumacza z krwi i kosci.
    Wiele jakosci architektonicznych daje sie wyrazic matematycznie czyli za pomoca formuly latwo programowalnej jednak istnieje szereg jakosci ktore są bardzo trudno wyrazalne w sposób formalny (nie mozwie ,ze jest to nie mozlwie) dlatego wynika z tego ze parametryzm to narzedzie wspomagajace i nie zastapi zwyklego projektowania tak jak autocad nie zastapi rysowania a rysowanie myslenia.
    pozdro Grzegorz Spec ;)

    OdpowiedzUsuń