PIANO I ROGERS - OŚWIADCZENIE (1975)

    Ideologia nie może być odseparowana od architektury. Zmiany nadejdą poprzez radykalne wahania w strukturach politycznych i socjalnych. Stając naprzeciw takim kryzysom jak głód, zwiększanie populacji, bezdomność, zanieczyszczenia, nadużycie nieodnawialnej energii i produkcji rolniczej i przemysłowej, po prostu znieczulamy naszą świadomość. Zazwyczaj odcinamy się od problemów tak wielkich, głębokich i pozbawionych kontroli. Wyjątkiem jest tu głód, wojna i choroby. Dzisiaj, jedyną rzeczą jaką możemy zrobić jest rozpoznanie panujących warunków i prowadzenie racjonalnych badań i praktyki.

    Celowość technologii jest w sposobie zastosowania metody do techniki, nieważne czy mówimy o wyrafinowanej czy prymitywnej technologii. Zadaniem technologii jest zaspokojenie wszystkich poziomów potrzeb społeczeństwa. Technologia nie może być celem samym w sobie, ale musi być środkiem do rozwiązywania długoterminowych problemów socjalnych i ekologicznych. Jest to niemożliwe w świecie w którym celem są  krótkoterminowe zyski.

    Wszystkie formy technologii od niskoenergetycznej do wysokoenergetycznej, muszą chronić źródła naturalnej energii minimalizując ekologiczne, socjalne i wizualne szkody wyrządzane środowisku, więc aby używając jak najmniejszej ilości energii w sposób jak najbardziej funkcjonalny odpowiedzieć na nowe wymagania, sięgamy po zrównoważoną sytuację, gdzie wkład = produkcja. Potrzebne są nowe metody zarządzania środkami w miejsce starych, opartych na ograniczonej ewaluacji ludzkich potrzeb. W tym kontekście tak samo ciężko jest stworzyć prawdziwie socjalnie zorientowane wymaganie jak i przetłumaczenie go na środki technologiczne.

    Wiele spośród naszych prac charakteryzuje się pewnymi wspólnymi czynnikami:

1. analiza i rozszerzenie wymagania, aby stworzyć środowisko, które oferuje maksymalną wolność dla różnych działalności człowieka. Ponowna ocena tradycyjnych hierarchii i związków pomiędzy tym co prywatne a tym co publiczne, pracą a czasem wolnym, dzieckiem a dorosłym, pieszym a zmotoryzowanym, pracownikiem fizycznym a zarządcą, cichym a głośnym, niebezpiecznym a bezpiecznym. Wszystkie nakładające się na siebie strefy wymagają specjalnych warunków aby je utrzymać.
2. Pojedyncze, niezdefiniowane przestrzenie wspólne
3. Pozwolenie na wzrost i zmianę
4. Brak większego zróżnicowania na elewacje i przekroje poza kierunkiem rozwoju jak w typowych konstrukcjach nośnych
5. Kontrola nad programem, jakością i ceną poprzez użycie standardowych elementów katalogowych i eliminację rękodzieła
6. Maksymalne zużycie minimalnej ilości materiałów przemysłowych
7. Użycie wykwalifikowanej kadry robotników
8. Formy i rozmiary budynków podyktowane ekonomią i limitami produkcyjnymi
9. Dobra izolacja termiczna i ogólna kontrola środowiska przez użycie wyrafinowanych systemów paneli
10. Jasno zdefiniowana skóra, struktura i instalacje
11. Elementy zewnętrzne i wewnętrzne nadające się do zdemontowania i ponownego użycia
12. Użycie jasnych kolorów, aby stworzyć wrażenie porządku, radości i przełamania technologicznych skojarzeń
13. Dominacja planowania przepływu pracy nad planowaniem hierarchicznym.

tłum. Łukasz Stępnik
Fragmenty. Źródło: Charles Jencks, Karl Kropf, Theories and Manifestoes of Contemporary Architecture, wyd. Willey-Academy, Chichester, 2006 (tłumaczenie wykonane w zakresie uzasadnionym nauczaniem, kopiowanie tekstu w celach komercyjnych jest zabronione)